Ένα τραγούδι του Θεόδωρου Σαντά

Η ΣΙΩΠΗ

Κάποτε όλα έλιωναν

στης αυγής το χρώμα

τώρα έγιναν πληγή

λασπωμένο χώμα.

Πόσα κένταγες φιλιά

με τραγούδια επάνω

και μ’ αγκάλιαζες σφιχτά

για να σε ζεστάνω.

Αχ απόψε αυτή η σιωπή

όλα θα τα σπάσει

Ποιος μου το ’λεγε o καιρός

πώς θα με δικάσει;

Κάποτε όλα γέλαγαν

έλεγαν τραγούδια

σ’ ένα σπίτι δίπατο

με γερτά παντζούρια.

Πόσα όνειρα μαζί

στα ζεστά τα βράδια

κι ήμασταν ο  έρωτας

κάτω απ’ τα φεγγάρια.

Θεόδωρος Σαντάς

Θεσσαλονίκη