"ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Δ.Ι. ΑΝΤΩΝΙΟΥ" ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΥ.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Το τραμ προχωρεί.

Κρατημένο από αγγέλους

Σωριάζεται και

Αρχίζει τα όνειρα

Απόγευμα Τετάρτης.

Το τραμ προχωρεί.

Ο δρόμος αναγγέλει

Μια πορεία

Απέραστη. Ενώ

Τρεις επιβάτες κλαίνε.

Τους ακούγαμε

Να λένε για τη ζωή

Ότι κι αυτούς

Έριξε χάμω εκείνος

Που πήγαν και ψήφισαν.

*****

Η ΓΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΚΙΝΟΥ

Ο κελευστής υπέφερε από ρευματισμούς και

Τα πόδια του ήσαν πληγιασμένα.

Γιασεμί, γιασεμί ήθελε να μυρίσει

Και τριαντάφυλλο – ως τελευταίο απ’ την πατρίδα

Στον τρελό και μαύρο πυρετό, στον παροξυσμό.

Άλλα μας έταξε ο σμαραγδένιος Βούδας

Όπου στη στεριά όλα πραγματοποιούνται.

Ορίστε, φίλε μου, το τριαντάφυλλο

Από ’να τραγούδι των μηχανών του πλοίου.

Αν και τόσο φτηνό να σου θυμίζει τη ζωή.

*****

Η ΓΑΤΑ ΤΗΣ ΣΟΥΜΑΤΡΑΣ

Σουμάτρα πρωί.

Ένας χωρικός πετά

Την καρδιά του στο

Ποτάμι. Μια γάτα

Τρέχει να τη βρει.

*****

Η ΓΑΤΑ ΤΗΣ ΒΟΜΒΑΗΣ

Πες μου λίγα πράγματα

Για τα δέντρα και τις βανίλιες

Και τους χρυσούς σας τους θεούς

Και τα παιδιά στα μπανανόφυλλα

Και το καρνάγιο.

- Όχι, το βλέμμα σου αυτή

Τη στιγμή βρίσκεται  σε

Μιάν ανάμνηση και σε μια

Χώρα της ανάμνησης

Και σε μια οικογένεια με

Οκτώ παιδιά κι ένα

Ποδήλατο.

*****