Δεν είναι ο πόθος...

 

Δεν είναι ο πόθος,
ούτε ο έρωτας
που με ταξιδεύει,
δεν είναι το άγγιγμα,
ούτε ο ήχος των χειλιών σου
που με παρασέρνει,
είναι που γίνομαι
στα στήθη σου το όνειρο,
είναι που αγναντεύω
μες στα μάτια σου το άπειρο,
είναι πριν πω σε θέλω
πιο πολύ κι από τη θάλασσα,
μου το έχεις πει
ήδη πολλές φορές...
Άστρο μου γίνεσαι τις νύχτες
και τραγουδάω την αγάπη μας
σε κάθε ουρανό,
το δάκρυ σου ακόμη πίνω
κι από πόνος που λιγοστεύει
γίνομαι για σένα,
δίψα ασταμάτητη
του πεπρωμένου μας.

01/01/2018

Λάσκαρης Π. Ζαράρης